Οι μήνες περνούν και ολοένα και περισσότερο γίνεται εμφανές πως η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα προταθεί για δεύτερη θητεία απο το Μαξίμου. Εδώ και πολύ καιρό η ονοματολογία “δίνει και παίρνει” με πρώην Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Αντιπροέδρους Κυβέρνησης να φιγουράρουν ως τα φαβορί για τη διαδοχή στην Ηρώδου Αττικού.
Ένα σενάριο που “παίζει” τις τελευταίες εβδομάδες είναι εκείνο του Γιάννη Στουρνάρα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Μάλιστα, το σενάριο αυτό ενισχύθηκε μετά τη δήλωση του Κεντρικού Τραπεζίτη για “αναγκαίες πολιτικές συναινέσεις” σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου. Το πρόσωπο αυτό σίγουρα θα γεφυρώσει το “χάσμα” των “Σαμαρικών” όμως θα ενισχύσει τη ρήξη με τους “Καραμανλικούς”. Η επιλογή του κ. Στουρνάρα δεν αποκλείεται να βρει ευήκοα ώτα και σε μέρος της κεντροαριστεράς.
Διαρροές απο το Μαξίμου έθεσαν στο τραπέζι της συζήτησης και το όνομα του Νίκου Δένδια. Μια επιλογή σαν αυτή σίγουρα απαλλάσσει από πολλούς πονοκεφάλους την πλευρά Μητσοτάκη καθώς οι εκτιμήσεις δείχνουν πως υπάρχει ευρεία τόσο κοινοβουλευτική όσο και λαϊκή αποδοχή στο όνομα του Υπουργού. Επιπλέον, ενισχύει την θέση του Κυριακού Μητσοτάκη στην Προεδρία του κόμματος καθώς δύσκολα θα βρεθεί άμεσα εσωτερικός “διάδοχος” με αποδοχή στο κόμμα. Ωστόσο, όπως πληροφορηθήκατε από το inpolitics.gr ο Νίκος Δένδιας φαίνεται πως αρνήθηκε την πρόταση μετά από συζήτηση με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Έτσι, το όνομα του νυν Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα δείχνει να αποτελεί το επικρατέστερο σενάριο πλέον καθώς πρόκειται για μια “παραταξιακή” προσωπικότητα χωρίς ιδιαίτερες τριβές με αφοσίωση στο κοινοβουλευτικό θεσμικό του έργο τα τελευταία πέντε χρόνια.
Ο Κωνσταντίνος Τασούλας εξελέγη πρόεδρος της βουλής το 2019, συγκεντρώνοντας 283, τις περισσότερες στην ιστορία, και επανεξελέγη τον Μάιο και τον Ιούλιο του 2023. Η 25ετής θητείτα του στη Βουλή και η πενταετής στην προεδρία του κοινοβουλίου προσδίδουν την εμπειρία στην πολιτική και στην οικοδόμηση συναινέσεων που απαιτεί η θέση του ανώτατου αξιώματος στη χώρα.
Η επιλογή του κ. Τασούλα θεωρείται ασφαλής όσον αφορά τις ισορροπίες στο κόμμα καθώς υπάρχει δημοφιλία, εμπιστοσύνη και κύρος στο εσωτερικό της ΝΔ. Ωστόσο, είναι άγνωστο αν μια προσωπικότητα που δεν έχει υψηλή λαϊκή και διακομματική βαρύτητα και αποδοχή μπορεί να γίνει δεκτό απο τις εσωτερικές “πτέρυγες” της Νέας Δημοκρατίας και κατά πόσο φυσικά θα αποσυμπιέσει την εσωτερική κρίση στο κυβερνών κόμμα.
Ένα πρόσωπο αποδοχής της κυβερνητικής πτέρυγας της κεντροαριστεράς αλλά και μερίδας των “Σαμαρικών” βουλευτών θα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης στα δύσκολα χρόνια του μνημονίου και η φθορά του ιδίως στον χώρο της “αντιμνημονιακής” αριστεράς και δεξιάς του “ΟΧΙ” στο δημοψήφισμα του 2015 είναι μεγάλη. Ωστόσο, τόσο σε επίπεδο βουλευτών όσο και σε μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης, το ακαδημαϊκό υπόβαθρο του Συνταγματολόγου, η καίρια ανάληψη της ευθύνης ενός “καραβιού” που βούλιαζε το 2012 εκτιμάται και η αποδοχή σε χώρους της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξίας μπορούν να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του.
Ακομη τις τελευταίες ημέρες οι πηγές μας κάνουν λόγο για τον Παναγιώτη Πικραμένο. Επρόκειτο για τον ανώτατο δικαστικό που διετέλεσε Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός το 2012 και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης το 2019. Το πρόσωπο αυτό είναι αναγνωρίσιμο στην κοινή γνώμη, έχει μια υψηλή κεντρώα αποδοχή, μπορεί να βρεθεί φόρμουλα συνεννόησης με την “Σαμαρική” πτέρυγα αλλά είναι ένα πρόσωπο που σίγουρα δεν θα είναι καθολικής αποδοχής τόσο εντός της Νέας Δημοκρατίας όσο και εκτός.
Τέλος, αν και το σενάριο αυτό δεν υφίσταται επίσημα και ανεπίσημα, παρά μόνο στα στελέχη, τα μέλη και τους φίλους της λαϊκής δεξίας παράταξης, ο Κώστας Καραμανλής πάντα θα είναι ο διακαής πόθος πολλών στην παράταξη για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, μια επιλογή που ωστόσο στην παρούσα περίοδο δεν “παίζει” και πολύ.
Η “ρήξη” στη Νέα Δημοκρατία και η βαλβίδα αποσυμπίεσης
Μετά το “άκυρο” στη γιορτή γενεθλίων του κόμματος στα ιστορικά γραφεία της Ρηγίλλης οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς προχώρησαν και σε νέα κοινή εμφάνιση ενώ οι δηλώσεις Σαμαρά στην Κύπρο, καθρεφτίζουν τη “ρήξη” στο εσωτερικό του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Επιπλέον, τα “χτυπήματα” γαλάζιων βουλευτών προς την Κυβέρνησης φαίνεται πως θα αυξηθούν με την κρίση να βαθαίνει. Θα αποτελέσει η επιλογή του προσώπου άραγε την βαλβίδα που θα αποσυμπιέσει την κρίση στο εσωτερικό της ΝΔ; Θα επιλεχθεί ο δρόμος της ίσης διαπραγμάτευσης για ένα πρόσωπο που θα αποτελεί το σύμβολο της κατεύθυνσης της παράταξης ή θα υπάρξει μια μονομερής επιλογή του Μαξίμου που θα αναζητήσει στήριξη στο κέντρο και την κεντροαριστερά και θα σφραγίσει συμβολικά την ταυτότητα του κόμματος Μητσοτάκη;
Η Κυβέρνηση πλέον μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2019 δεν μπορεί να “πέσει” εάν δεν ψηφιστεί η πρότασή της απο 180 βουλευτές. Ο νέος Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί τον Μάρτιο και με σχετική πλειοψηφία μετά απο συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειες. Εάν ωστόσο φτάσει εκεί, θα είναι ένα πολυ μεγάλο πλήγμα για το κύρος και το μέλλον κυβέρνησης και Νέας Δημοκρατίας.
Τι αναφέρει το Σύνταγμα: ‘Αρθρο 32: (Εκλογή)
1. H εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Bουλή γίνεται με ονομαστική ψηφοφορία και σε ειδική συνεδρίαση, που συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Bουλής έναν τουλάχιστο μήνα πριν λήξει η θητεία του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά τα οριζόμενα στον Kανονισμό της Bουλής.
Σε περίπτωση οριστικής αδυναμίας του Προέδρου της Δημοκρατίας να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, κατά τους ορισμούς του άρθρου 34 παράγραφος 2, καθώς επίσης και σε περίπτωση που ο Πρόεδρος παραιτηθεί, πεθάνει ή κηρυχθεί έκπτωτος κατά τις διατάξεις του Συντάγματος, η συνεδρίαση της Bουλής για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας συγκαλείται μέσα σε δέκα ημέρες το αργότερο αφότου έληξε πρόωρα η θητεία του προηγούμενου Προέδρου.
2. H εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται σε κάθε περίπτωση για πλήρη θητεία.
3. Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των βουλευτών.
Aν δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες.
Aν δεν επιτευχθεί ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία η οριζόμενη πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά ύστερα από πέντε ημέρες, οπότε εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
4. Αν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Αν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία. Σε περίπτωση ισοψηφίας, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην πρώτη ψηφοφορία της προηγούμενης παραγράφου.
5. Aν η Bουλή είναι απούσα, συγκαλείται εκτάκτως για να εκλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά τους ορισμούς της παραγράφου 4.
Aν η Bουλή έχει διαλυθεί με οποιονδήποτε τρόπο, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αναβάλλεται ώσπου να συγκροτηθεί σε σώμα η νέα Bουλή και μέσα σε είκοσι ημέρες, το αργότερο, από τη συγκρότησή της, σύμφωνα με όσα ορίζονται στις παραγράφους 3 και 4, αφού τηρηθούν και οι ορισμοί της παραγράφου 1 του άρθρου 34.
6. Aν η διαδικασία για την εκλογή νέου Προέδρου, που ορίζεται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν περατωθεί εγκαίρως, ο ήδη Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του και μετά τη λήξη της θητείας του ώσπου να αναδειχθεί νέος Πρόεδρο