Η χθεσινή παρέμβαση του Κωνσταντίνου Καραμνλή, που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του Γιάννη Βαληνάκη «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία», ο οποίος είχε ρόλο στην κυβέρνηση Καραμανλή ως Υφυπουργός Εξωτερικών και είναι στενός συνεργάτης του, ήταν πιο ηχηρή και οργανωμένη από ποτέ.
Το είπε καθαρά ο πρώην Πρωθυπουργός μιλώντας για το βιβλίο: «Πρόκειται ουσιαστικά για μια εξόχως ενδιαφέρουσα πρόταση για μια νέα “ολιστική” στρατηγική έναντι της Τουρκίας, με απώτερο στόχο την ανάσχεση και ακύρωση της αναθεωρητικής και ηγεμονικής στρατηγικής της, όπως αναδύεται από το δόγμα της “γαλάζιας πατρίδας”. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της πρότασης είναι ότι δεν είναι θεωρητική αλλά ξεκάθαρα πρακτική και συγκεκριμένη».
Και, όπως φρόντισε να αναφέρει δυο φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, το βιβλίο περιέχει «μια συνολική, διεκδικητική στρατηγική για την υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων και για την αποκόμιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους από τη διαπραγμάτευση. Με αρωγό την ταυτόχρονη ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας τόσο γεωπολιτικά όσο και με μακροπρόθεσμο, συνεπή και σοβαρό σχεδιασμό στρατιωτικής αποτροπής και αμυντικής θωράκισης».
Παρουσία και του επίσης πρώην Πρωθυπουργού και πρώην Προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, ο κ. Καραμανλής ανέλυσε ακριβέστατα το διεθνές περιβάλλον, τονίζοντας ότι: «Το Διεθνές Δίκαιο είναι σε υποχώρηση και ο ΟΗΕ πιο αδύναμος από ποτέ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ημιπαράλυτη, με εμφανές έλλειμμα ηγεσίας, στρατηγικής και βούλησης, άγεται και φέρεται με κίνδυνο ακόμα και την πολιτική και κοινωνική της αποσταθεροποίηση».
Εν συνεχεία, υπογράμμισε πως αυτά που πρεσβεύει είναι συνέχεια της σχολής εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί πιστά η παράταξη, αλλά και το «πιστεύω» πολλών ακόμα: «Δεν είναι μόνο δική μου η αγωνία για τα μελλούμενα. Παρεμφερείς απόψεις διατυπώνουν ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο κορυφαίος της ελληνικής διπλωματίας πρέσβης Πέτρος Μολυβιάτης και πολλοί άλλοι από όλο το πολιτικό ή ακαδημαϊκό φάσμα».
Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι το εξής: το σχίσμα που έχει προκύψει λόγο της πολιτικής του Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά είναι πιο βαθύ από ποτέ, είναι οριστικό και η επιλογή του Πρωθυπουργού να προτείνει τον κ. Τασούλα για ΠτΔ, με απώτερο σκοπό να κατευνάσει τους εξαγριωμένους και να επαναφέρει τα αγαπημένα του «ήρεμα νερά» φαίνεται να ναυαγεί.
