Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ υπάρχουν ψίθυροι πως ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει την ικανότητα να ξεθωριάζει τις προσδοκίες. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής δεν πάει πολύ καλά κι αυτό είναι γεγονός, όχι ένα δημοσιογραφικό κόλπο, αλλά τι φταίει; Μα φυσικά, όπως αναφέρουν οι περισσότεροι, ο τρόπος λειτουργίας του «τεμπελάκου αρχηγού», όπως τον χαρακτηρίζει πρώην Υπουργός του «παλαιού ΠΑΣΟΚ» σε εφημερίδα.
Όλοι πλέον έχουν διαπιστώσει πως ο Ανδρουλάκης κινείται σε έναν κλειστό κύκλο στελεχών, στα οποία προστέθηκε και η Μιλένα Αποστολάκη, που «μπήκε και βγήκε» στην κούρσα της τελευταίας εσωκομματικής μάχης προδίδοντας ευτελείς τακτικισμούς. Ταυτόχρονα, έχρισε ως νούμερο 2 του κόμματος την Άννα Διαμαντοπούλου (όλοι αναρωτιούνται με ποια κριτήρια), ενώ στελέχη αναφέρουν ότι «φοβάται μην του υψώσει το φρύδι και του πει καμιά βαριά κουβέντα».
Το κλίμα ωστόσο στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι κακό μόνο λόγω της δημοσκοπικής καθόδου, αλλά κι επειδή πολλοί βουλευτές παραπονιούνται ότι ο αρχηγός τους δεν κάνει τις σωστές κινήσεις.
Στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ο του κόμματος, η αμηχανία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ξεκάθαρη στο άκουσμα της ανακοίνωσης του αιτήματος Τριαντόπουλου για άμεση παραπομπή του στη Δικαιοσύνη. Η συνεδρίαση σημαδεύτηκε κι από το επεισόδιο ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και τη βουλευτή Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, για το ζήτημα της Προανακριτικής, η οποία φαίνεται πως φέρει βαρέως ότι η διαχείριση των Τεμπών ανατέθηκε στην Αποστολάκη. Λέγεται δε πως, όταν ζήτησε από τον αρχηγό τον λόγο κι εκείνος απάντησε «δεν σας επιτρέπω, κυρία μου», η κ. Λιακούλη είπε αυστηρά: «Δεν είμαι κυρία σου, είμαι εκλεγμένη βουλευτής».
Παράλληλα, από τότε που ο Ανδρουλάκης επέλεξε να κρατήσει την έδρα της Α’ Θεσσαλονίκης, διώχνοντας τον Χάρη Καστανίδη ώστε να προωθήσει μερικούς δικούς του, ο πρώην Υπουργός έχει δώσει προσωπικό ύφος στη μεταξύ τους διαμάχη, θεωρώντας την αντιμετώπιση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ «άτιμη». Τώρα τον χαρακτηρίζει «φραξιονιστή»…
Ο Καστανίδης ξαναχτύπησε πάνω στο θέμα που καίει πλέον όλο το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας ότι «είναι άλλο πράγμα να ηγείσαι μιας φράξιας και άλλο να διοικείς ένα κόμμα».
Χρειάζεται μια ηγετική ομάδα που «να μπορεί να συλλάβει τι συμβαίνει στο επίπεδο κοινωνικών διεργασιών, για να διαμορφώσει μια σαφή πρόταση διακυβέρνησης» υποστηρίζει. Και προσθέτει: «Οι ηγεσίες παίζουν πάντοτε πολύ σημαντικό ρόλο, θετικό ή αρνητικό, στην άνοδο ή στην πτώση των κομμάτων».
Αυτά τα λέει εξηγώντας στο τέλος: «Συνήθως αποφεύγω να σχολιάσω τον κ. Ανδρουλάκη και την ηγετική ομάδα που τον περιβάλλει»…
