Εξαιρετικά κρίσιμο είναι το επόμενο διάστημα, καθώς οι συνομιλίες της Αθήνας με το Βρετανικό Μουσείο κορυφώνονται, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα, ακόμα και εντός του 2025.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Η Καθημερινή», από τις συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών έχουν προκύψει συγκλίσεις, όχι όμως κάποια συμφωνία. Είναι η πρώτη φορά, όμως, που δεν αποτυπώνεται άμεσα και ρητά η αναγκαία επιστροφή των Γλυπτών στο Βρετανικό Μουσείο μετά από κάποιο διάστημα. Αν επιστραφούν δηλαδή, δεν θα αποχωρήσουν ποτέ από το Μουσείο της Ακρόπολης. Από την πλευρά της, η ελληνική πλευρά ως «αντιστάθμισμα» θα στέλνει σημαντικά εκθέματα για πολυετείς εκθέσεις στο Λονδίνο.
Το ενδεχόμενο να μην επιστραφούν όλα τα Γλυπτά στην Αθήνα
Παράλληλα, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην επιστραφεί στην Αθήνα το σύνολο των αρχαίων που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο αλλά μόνο εκείνα που θα αποκαθιστούν την ενότητα των Γλυπτών. Είναι ενδεικτική επ΄αυτού και προϊδεάζει για τις επερχόμενες εξελίξεις η συχνή αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη πως «εάν κόβαμε στα δύο τη Μόνα Λίζα και η μισή ήταν στο Λούβρο και η άλλη μισή στο Βρετανικό Μουσείο, θα μπορούσαν οι θεατές να εκτιμήσουν την ομορφιά αυτού του πίνακα;»
Θα επιστρέψουν, δηλαδή, στην Ελλάδα, μόνο τα εκθέματα που αποκαθιστούν την ενότητα και την ομοιομορφία των Γλυπτών ενώ άλλα που δεν έχουν αυτή τη συνάφεια, όπως η Καρυάτιδα, θα παραμείνουν στο Βρετανικό Μουσείο.
Από τον διάκοσμο του Παρθενώνα λείπει περίπου το 50% του συνόλου του, το οποίο βρίσκεται στο Λονδίνο, όπως διασώζεται σήμερα και κυρίως είναι τμήματα από τη ζωφόρο, τα αετώματα και τις μετόπες του. Συγκεκριμένα, λείπουν 16 μετόπες που απεικονίζουν τη μονομαχία των Κενταύρων και των Λαπιθών.
Από τα αετώματα λείπουν τμήματα που απεικονίζουν τη γέννηση της Αθηνάς και τον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, ενώ από τη ζωφόρο που απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων λείπουν 56 λίθοι, περίπου 75 μέτρα από τα συνολικά 160.
Παράλληλα, στο τραπέζι βρίσκεται και ένα πλάνο, ώστε οι δύο πλευρές να μην παραβιάσουν τις «κόκκινες γραμμές» τους. Το Βρετανικό Μουσείο επιθυμεί να παρακαμφθεί ο όρος της «διαρκούς αποξένωσης» που προσκρούει στον Βρετανικό νόμο του 1963, ο οποίος απαγορεύει ρητά τη μόνιμη μεταφορά εκθεμάτων εκτός Βρετανίας. Η Αθήνα απορρίπτει τη λογική του δανεισμού των Γλυπτών.
Η οριστικοποίηση του νομικού πλαισίου που θα διέπει τη συμφωνία, επιβάλλεται να έχει ιδιαίτερα ισχυρή βάση, με δεδομένο πως προεξοφλείται ότι εναντίον της θα υπάρξει μπαράζ προσφυγών στα βρετανικά δικαστήρια.
Τέλος, σε εκκρεμότητα παραμένουν τα Logistics της συμφωνίας: Πώς, πότε και με ποιον τρόπο θα γίνει η ανταλλαγή των εκθεμάτων. Όμως θεωρείται δεδομένο πως εάν τα «μεγάλα» της παρασκηνιακής διαπραγμάτευσης διευθετηθούν, η αντιμετώπιση των τελευταίων αυτών θεμάτων θα είναι εύκολη υπόθεση.
