Δεν υπήρξε στα τελευταία 9 χρόνια καμία αμφισβήτηση του αρχηγού στη ΝΔ. Οι συνεχείς νίκες απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και το 2023 και η διαρκής πρωτοκαθεδρία στις δημοσκοπήσεις έδιναν τον αέρα στην ηγεσία να δρα χωρίς να υπολογίζει εχθρούς εντός των πυλών.
Όμως, όπως και στα άλλα κόμματα, έτσι και στη ΝΔ, το νέο σκηνικό που διαμόρφωσαν οι ευρωεκλογές έσπειραν την αμφισβήτηση εντός του κόμματος, με τους φιλόδοξους να βγαίνουν μπροστά και να διεκδικούν για πρώτη φορά ζωτικό χώρο.
Η αδυναμία εξεύρεσης λύσης στην ακρίβεια και την υγεία, στέρησαν από τη ΝΔ ένα σημαντικό ποσοστό ουδέτερων ψηφοφόρων από το οποίο το κόμμα αποξενώθηκε. Η στρατηγική προσέγγιση του κέντρου (γάμος ομόφυλων ζευγαριών και φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών) έφερε την ριζική αποστροφή ενός συντηρητικού κοινού που ανέκαθεν έδινε ισχυρή ώθηση στη ΝΔ. Το κοινό αυτό γιγάντωσε μεσα σε λίγα χρόνια τα κόμματα της άκρας δεξιάς που σήμερα έχουν φτάσει να αθροίζουν μαζί ποσοστά που αγγίζουν το 20%.
Η τραγωδία των Τεμπών και περισσότερο ο αδέξιος χειρισμός της τα επόμενα δύο χρόνια εξόργισαν την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που μέσω του αιτήματος για δικαιοσύνη αντέδρασε. Ένα κρίσιμο κοινό στον εκσυγχρονιστικό χώρο χάθηκε οριστικά. Ένα κοινό το οποίο έβλεπε στον Μητσοτάκη τον μεταρρυθμιστή του λειτουργικού και νοικοκυρεμένου επιτελικού κράτους. Το κράτος και η αντίληψη αυτή διαλύθηκε στη σύγκρουση των δύο τρένων που βρέθηκαν στην γραμμή.
Ο χειρισμός δε της υπόθεσης, οι μεθοδεύσεις με τη δικαιοσύνη, τα βίντεο που εξαφανίζονταν και εμφανίζονταν κατά το δοκούν, το ξηλόλιο που από θεωρία συνωμοσίας για ψεκασμένους έγινε πόρισμα των εμπειρογνωμόνων διέλυσαν την εικόνα του θεσμικού πολιτικού που σέβεται τη διάκριση των εξουσιών.
Ο μόνος συνεκτικός ιστός που ενώνει πια τα τρία ρεύματα της ΝΔ που αναφέραμε παραπάνω είναι ο κίνδυνος της εξωτερικής απειλής. Το να υπάρξει κρίση με την Τουρκία σε ένα ρευστό γεωπολιτικά περιβάλλον και στην Ελλάδα να υπάρχει αστάθεια και αδυναμία εξεύρεσης κυβερνητικού σχήματος.
Φτάνουμε στο χθες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του προς της ΚΟ της ΝΔ δεν μπορούσε να αρθρώσει ένα συνεκτικό αφήγημα, δεν μπορούσε να πείσει κανέναν πως η εποχή που θα παραδώσει τα κλειδιά έχει φτάσει. Το ένιωσα όταν είπε πως το 2027 θα γίνουν εκλογές με εκείνον στη «πρώτη γραμμή» της μάχης.
Μια τέτοια φράση συνήθως αρμόζει περισσότερο σε ομιλίες παραίτησης. “Θα συνεχίσω να δίνω τον αγώνα στην πρώτη γραμμή” ή “θα παραμείνω στρατιώτης στην πρώτη γραμμή” κ.α. Είναι σαφές πως πλέον αντιλαμβάνεται το πέρας της πολιτικής του διαδρομής έχοντας χάσει όλα εκείνα τα συνεκτικά στοιχεία που τον έκαναν παντοδύναμο.
Οι φιλόδοξοι είναι πολλοί ιδιαίτερα σε ένα ιστορικό κόμμα όπως η ΝΔ. Η επόμενη ημέρα στη μετά-Μητσοτάκη εποχή προετοιμάζεται ήδη. Εξ ου και η δήλωση αυτή του Πρωθυπουργού. Δεν μπορεί επίσης να είναι τυχαία η επιλογή του Χατζηδάκη στην Αντιπροεδρεία της κυβέρνησης. Τα στελέχη αναζητούν τις ομάδες. Ψάχνουν τους νικητές, τον επόμενο κυρίαρχο εντός που παιχνιδιού. Ζυγίζουν τον Δένδια, κοιτούν για τις άλλες επιλογές, φτιάχνουν σχήματα και αφηγήματα.
Σίγουρα όμως βλέπουν τον Μητσοτάκη πια στη δύση του και αυτό επιβεβαιώθηκε εχθές. Βλέπουν στον Πρωθυπουργό ένα πρόσωπο ανάγκης μέχρι το επόμενο με τον ίδιο να τους δίνει τη διαβεβαίωση πως θα παραμείνει πιστός στρατιώτης όντας στην πρώτη “γραμμή της μάχης” το 2027.
