Αρχικά, ο ανασχηματισμός δεν θα ανατρέψει την άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ποτέ κανένας ανασχηματισμός δεν είχε την δύναμη για κάτι τέτοιο, παρόλο που οι εκάστοτε Πρωθυπουργοί κατέφευγαν σε αυτή τη λύση όταν η πίεση ήταν ασφυκτική.
Σαφώς η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Ειλικρινά, πιστεύει κανείς ότι αλλάζουν τα πράγματα στον τόπο επειδή ο Πιερρακάκης ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών; Θεωρεί κανείς πως για την άσχημη κυβερνητική εικόνα υπαίτιοι ήταν ο Σταϊκούρας, ο Παναγιωτόπουλος, ο Σκυλακάκης και ο Στυλιανίδης που κόπηκαν; Ή μήπως εκτιμά κανείς πως με την τοποθέτηση του Δήμα στο Υπουργείο Μεταφορών θα διορθωθεί ως δια μαγείας η άσχημη κατάσταση των σιδηροδρόμων;
Επιπρόσθετα, με 63 Υπουργούς και Υφυπουργούς η νέα κυβέρνηση διαψεύδει για άλλη μια φορά την υπόσχεση Μητσοτάκη για σύγχρονη διοίκηση σε σύγκρουση με τον παλαιοκομματισμό. Η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο κυβερνητικό σχήμα από τις ΗΠΑ και την Κίνα. Επομένως, είναι αρκετά εύκολα να καταλάβει κανείς πως μια κυβέρνηση με 63 Υπουργούς και Υφυπουργούς δεν καταφέρνει να συντονιστεί καταλλήλως.
Έπειτα, ο ανασχηματισμός αποδεικνύει εκ νέου τη δεξιά στροφή που πραγματοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σύμβολο της εν λόγω δεξιάς στροφής αποτελεί η τοποθέτηση του Μάκη Βορίδη, καθώς και η τοποθέτηση του Κυρανάκη ως αναπληρωτή Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών.
Το σημαντικότερο όλων είναι όμως πως ο κυβερνητικός ανασχηματισμός πραγματοποιήθηκε υπό τη σκέψη της επόμενης ημέρας. Η μεγαλύτερη είδηση του ανασχηματισμού είναι η ανάληψη της Αντιπροεδρίας από τον Κώστα Χατζηδάκη. Ιδίως λόγω της απουσίας προφανούς διοικητικού λόγου για τη δημιουργία Αντιπροεδρίας, τη στιγμή που υπάρχουν 4 Υπουργοί στο Μαξίμου για να υποστηρίζουν τον Πρωθυπουργό στο συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Η αναβάθμιση Χατζηδάκη αποσκοπεί στο να πάρει αυτός τα πρωτεία για την επόμενη μέρα έναντι του πολύ δημοφιλούς Νίκου Δένδια.
