Η Νέα Αριστερά ένα μικρό κόμμα, με περιορισμένο αριθμό βουλευτών, αλλά με σημαντική επιρροή στον αριστερό και προοδευτικό χώρο, καλείται να λάβει κρίσιμες αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον του.
Οι εσωκομματικές διεργασίες στη Νέα Αριστερά αναδεικνύουν δύο διαφορετικές απόψεις για τον ρόλο του κόμματος στο άμεσο μέλλον. Από τη μία πλευρά, ο πρόεδρος του κόμματος, Αλέξης Χαρίτσης, προτείνει τον προγραμματικό διάλογο και τη συνεργασία με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Από την άλλη, ο γραμματέας του κόμματος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, αντιτίθεται σε ένα τέτοιο άνοιγμα, κυρίως λόγω της άρνησης επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η συζήτηση αυτή λαμβάνει χώρα σε ένα πλαίσιο πολυδιάσπασης και μείωσης των δημοσκοπικών ποσοστών των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με την πρόταση του Σωκράτη Φάμελλου για «σημεία διαλόγου», επιχειρεί να δημιουργήσει πλαίσιο συνάντησης και με τη Νέα Αριστερά.
Και οι δύο αυτές οπτικές περνάνε από ιδιαίτερη εσωκομματική κριτική ώστε να καταλήξουν σε μία απόφαση που δεν θα δυσαρεστήσει κανένα.
Στα υπέρ της πρώτης προσέγγισης είναι η βαθιά πολυδιάσπαση και η μείωση των δημοσκοπικών ποσοστών όλων των κομμάτων του ευρύτερου προοδευτικού χώρου (πλην Ζωής Κωνσταντοπούλου φυσικά). Από ένα τέτοιο τοπίο, η Αριστερά δεν μπορεί να βγαίνει κερδισμένη, υποστηρίζουν.
Απέναντι στην παραπάνω άποψη, πολύ λίγοι βουλευτές αλλά πολύ περισσότερα κομματικά στελέχη, με επικεφαλής τον γραμματέα Γαβριήλ Σακελλαρίδη, είναι αρνητικοί στο πολιτικό άνοιγμα.
Όχι γιατί αγνοούν το μικρό αποτύπωμα της Νέας Αριστεράς στην κοινωνία -παρά την ουσιαστική παρουσία της στο Κοινοβούλιο- αλλά γιατί ξορκίζουν την επιστροφή τους στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Παίρνοντας ως δεδομένη την άρνηση, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, κομμάτων όπως το ΠΑΣΟΚ, το ΜέΡΑ25 και, φυσικά, το ΚΚΕ, τα συγκεκριμένα στελέχη καταψηφίζουν την επανασύσταση του παλιού ΣΥΡΙΖΑ.
Τους ζητούν να επιστρέψουν σαν να μην αναδείχθηκε ποτέ από την εκλογική διαδικασία ο Στέφανος Κασσελάκης, σαν να μην έφυγαν ποτέ οι ίδιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ για τους λόγους που έφυγαν, σαν να μην ζητούσε ποτέ τις έδρες πίσω η Κουμουνδούρου(!). Οι θιασώτες αυτής της άποψης ζητούν από τους πρώην συντρόφους τους ουσιαστική αυτοκριτική τόσο για τα αίτια της εκλογικής ήττας του 2023 όσο και για τα γεγονότα που ακολούθησαν έκτοτε. Σημειώνεται, πάντως, ότι ο Αλέξης Χαρίτσης έχει ταχθεί κατά της επιστροφής στο παλιό τους κόμμα και αντιτείνει σοβαρό προγραμματικό διάλογο, με ενδεχόμενη κατάληξη την εκλογική συμμαχία.
Υπάρχουν, πάντως, και οι ενδιάμεσοι, που θέλουν να σπρώξουν το τενεκεδάκι παρακάτω, προσδοκώντας πιθανώς σε μια διαφορετική θεώρηση εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ από τη σημερινή στάση αυτονομίας (ή πολιτικού απομονωτισμού αν προτιμάτε). Η σύγκληση ενός έκτακτου συνεδρίου δεν ήταν εκτός των υπό συζήτηση σεναρίων και επιλογών.
Επισπεύδουσα στη συζήτηση αυτή εντός της Νέας Αριστεράς είναι, ασφαλώς, η Κουμουνδούρου, που υπολογίζει σε πολιτική οφέλη, αφού η συνάντηση των Κ.Ο. των δύο κομμάτων θα φέρει το πολιτικό σχήμα σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης, με όποια οφέλη προκύπτουν από αυτό.
«Να συζητήσουμε»
Την Πέμπτη το απόγευμα εξάλλου ο Σωκράτης Φάμελλος, κατά την πρεμιέρα της Επιτροπής Επανεκκίνησης του κόμματός του, έκανε ένα βήμα μπροστά καταθέτοντας 10+1 «σημεία διαλόγου»-προγραμματικούς άξονες, κατά συνέπεια προγραμματικό πλαίσιο συνάντησης και με τη Νέα Αριστερά. Οι άξονες αυτοί αφορούν τους εξής τομείς: τράπεζες, ενέργεια-ύδρευση, αξιοπρεπείς μισθοί-συλλογικές συμβάσεις, στήριξη των συνταξιούχων, ιδιωτικό χρέος, στέγη, μείωση έμμεσων φόρων, παιδεία και υγεία, Δικαιοσύνη, συνταγματική αναθεώρηση, εξωτερική πολιτική.
Την ίδια ώρα, πάντως, το βιβλίο των Αντώνη Κοτσακά και Χάρη Τσιόκα γίνεται άλλη μια φορά αφορμή συνάντησης των ρευμάτων του προοδευτικού χώρου. Κάποιοι από τους ομιλητές, όπως ο γραμματέας του «Κόσμου» Πέτρος Κόκκαλης, ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Δημήτρης Κατσικάρης, ο Νίκος Μπίστης, συμπέραναν ότι κανείς δεν μπορεί μόνος του…
