Η επίθεση Σαμαρά στην Κυβέρνηση για μια σειρά ζητημάτων και ιδιαιτέρως για τα εθνικά θέματα και τον Ελληνοτουρκικό διάλογο εξόργισαν το Μαξίμου. Ο Σαμαράς δεν δίστασε να χαρακτηρίσει “μειοδότη” τον Γεραπετρίτη του οποίου την απομάκρυνση ζήτησε ενώ είπε πως ο Μητσοτάκης “χαριεντίζεται” με τον Ερντογάν και τον Ράμα. Συνολικά η κριτική ήταν πολύ σκληρή και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να διαγράψει τον πρώην πρωθυπουργό και Πρόεδρο του κόμματος από τη Νέα Δημοκρατία.
Εκτιμώ πως έχει μεγάλη συμβολική και σημαιολογική αξία η αναφορά της κυβερνητικής δήλωσης στο 1993 και στη “δεύτερη φορά” πού ο Σαμαράς θέτει εαυτόν εκτός κόμματος.
Τα σενάρια
Τα σενάρια πολύ χονδρικά είναι δύο και αφορούν τον στόχο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ένας στόχος είναι ενδεχομένως μια ιστορική τρίτη εκλογική νίκη. Δεν έχει συμβεί ποτέ στην ελληνική ιστορία κάποιο πολιτικό πρόσωπο να πάρει τρεις εκλογικές νίκες στη σειρά. Είναι κάτι που σίγουρα έχει στο μυαλό του ως στόχο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δεύτερον, ο στόχος της διάτρησης της εξουσίας σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας και τρίτον η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας με αρχηγό που δεν θα είναι απαραίτητα ο ίδιος.
Ανάλογα λοιπόν με την ιεράρχηση των στόχων αυτών θα πρέπει να κινηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τα δεδομένα είναι πως αυτή τη στιγμή η αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη, πώς το ΠΑΣΟΚ θα σημειώσει άνοδο τον επόμενο χρόνο, πως αν γίνουν εκλογές εντός του 2025 πιθανότατα η ΝΔ θα πρέπει να συγκυβερνήσει, πώς τα κόμματα στα δεξιά της νέας δημοκρατίας θα συγκεντρώσουν ποσοστό άνω του 15% ίσως και του 20%.

Σενάριο 1: Άμεσα εκλογές με λίστα και συγκυβέρνηση με βάθος τετραετίας. Καθώς οι εκλογές αυτές θα γίνουν με λίστα (Αν γίνουν μέχρι 25/1) ο Μητσοτάκης θα έχει την ευκαιρία να ελέγξει την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, να βρει συνεργάτες και να ηγηθεί μιας κυβέρνησης με την στήριξη είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε των Βελόπουλου, ΝΙΚΗΣ ή Λατινοπούλου. Σε αυτό το σενάριο επιτυγχάνει τον στόχο να είναι πρωθυπουργός για άλλα 4 χρόνια αλλά και να πετύχει την πολυπόθητη ιστορική τρίτη του νίκη σε εκλογές.
Σενάριο 2: Ρίσκο εναντίον της δεδηλωμένης. Στο σενάριο αυτό Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να διατηρήσει την πλειοψηφία στη Βουλή και να κυβερνήσει άλλα τρία χρόνια. Τότε αν έχει βγάλει την τετραετία θα κρίνει αν αξίζει να κατέβει ο ίδιος ή αν θα πρέπει να υπάρξει διαδοχή πριν την εκλογική και ένα μέτρηση (όπως ο Σημίτης το 2004). Το σενάριο αυτό ενέχει το ρίσκο 6 βουλευτές να κάνουν αποστασία ψηφίζοντας μία ψήφο δυσπιστίας στη Βουλή, ρίχνοντας την κυβέρνηση με την πρώτη ευκαιρία. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Αντώνης Σαμαράς “ελέγχει” τουλάχιστον 7 με 10 βουλευτές της ΝΔ.

Ακόμη ενέχει τον κίνδυνο της ραγδαίας πτώσης των ποσοστών της ΝΔ και μιας πιθανής ήττας στις επόμενες εκλογές.
Αναγκαίο θα ήταν σίγουρα σε αυτό το σενάριο ένα rebranding της ΝΔ με δεξιά χαρακτηριστικά, μετά τη νίκη Τραμπ. Βέβαια, θα είναι δύσκολο ο φιλελευθέρων αντιλήψεων Μητσοτάκης να υπηρετήσει τον ρόλο αυτό. Επίσης, θα χρειαστεί να ενδώσει στην υπόδειξη Σαμαρά κάνοντας Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κώστα Καραμανλή προκειμένου να τα βρει με τους καραμανλικους και να κυβερνήσει τα επόμενα χρόνια απρόσκοπτα. Βέβαια, έχει αξία να μάθουμε αν ο Κώστας Καραμανλής θα αποδεχόταν την πρόσκληση για την ανάληψη της Προεδρίας γης Δημοκρατίας.
Συνοψίζοντας, η πιο σίγουρη τρίτη νίκη του Μητσοτάκη με μπόνους μια Βουλή του χεριού του θα ερχόταν με εκλογές μέχρι τα Χριστούγεννα με λίστα. Αν ο Μητσοτάκης θελει να βγάλει την τετραετία θα πρέπει να τα βρει με Καραμανλικους και να κάνει ένα δεξιό ρετουσάρισμα στη Νέα Δημοκρατία ώστε να αντέξει μέχρι το τέλος της θητείας. Και εκεί φυσικά, αν τα πράγματα είναι δύσκολα το κόμμα και την κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμος αποχωρήσει από το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας προς όφελος του κόμματος.
Η δήλωση του Παύλου Μαρινάκη
«Έχουμε πει πολλές φορές ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί έχουν το ειδικό προνόμιο να διατυπώνουν κατά καιρούς τις απόψεις και τις ανησυχίες τους για ζητήματα πολιτικής.
Ο κ. Σαμαράς, στην τελευταία συνέντευξή του, ωστόσο, δεν διατύπωσε απόψεις. Αλλά εξέφρασε την πλήρη διαφωνία του στο σύνολο της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Επιπλέον, με τρόπο ανοίκειο και προκλητικό, υιοθέτησε ακραία ψεύδη, διαστρεβλώνοντας δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών οι οποίες έχουν διευκρινιστεί κατ’ επανάληψη και αναλυτικά.
Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να ισχυριστεί ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας «χαριεντίζονταν» με τον Πρόεδρο της Τουρκίας και τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας.
Τέλος, η άκαιρη συζήτηση στην οποία επέμεινε γύρω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας συνιστά προσβολή για το πρόσωπο και τον θεσμό του αρχηγού του κράτους.
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν ούτε ανεκτά, ούτε αποδεκτά. Η κοινωνία έχει αφήσει πίσω, εδώ και χρόνια, λογικές πολιτικής «καμαρίλας» και συμπεριφορές που διαπνέονται από το κομματικό «γινάτι». Όσοι, δε, οραματίζονται μία συρρικνωμένη ΝΔ στο μέτρο του 18%, ας αναλογιστούν ότι, με τη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε μέχρι σήμερα τρεις εθνικές εκλογές με ποσοστά της τάξεως του 40%.
Ως εκ τούτου, ο κ. Σαμαράς, με τη σημερινή συνέντευξή του, θέτει εαυτόν, για δεύτερη φορά μετά το 1993, εκτός Νέας Δημοκρατίας. Εξάλλου, αυτό επεδίωξε. Αυτή τη φορά, όμως, η ιστορία δεν θα επαναληφθεί. Η Κυβερνητική πλειοψηφία συνεχίζει σταθερά την πορεία της, χωρίς τον κ. Σαμαρά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζει με τη σταθερότητα της πατρίδας σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς».
Η απάντηση Σαμαρά
«Η αλαζονεία και η προφανής έλλειψη ψυχραιμίας, εξηγούν την κίνηση Μητσοτακη. Αποκομμένος από τη βάση, οδηγεί ένα κόμμα που λίγο πια μοιάζει με τη Νέα Δημοκρατία.Μιλούσα, μίλησα και θα μιλάω μόνο γι αυτά που απασχολούν την Ελλάδα.Ας μας πει λοιπόν πού κάνω λάθος. Στα ελληνοτουρκικά, όπου μόλις χθες παραιτήθηκε ο αρμόδιος γενικός διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών; Στη δυσκολία των πολιτών να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια; Στην woke ατζέντα, που ενώ ο ίδιος την έφερε στην Ελλάδα, μετά την εκλογή Τραμπ μιλάει ξαφνικά για την τυραννία της μειοψηφίας;
Μήπως στη σκευωρία Νοβαρτις;
Ή μήπως επειδή πρότεινα τον Κώστα Καραμανλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Για την πατρίδα θυσίασα τα πάντα, μέχρι και την υγεία μου. Κανείς όμως δεν μπορεί να μου επιβάλει να θυσιάσω και τη συνείδησή μου. Κριτής όλων μας θα είναι ο λαός και η ιστορία».