Η Τουρκία μπαίνει πιο δυνατά στο παιχνίδι της διπλωματικής και ενεργειακής κυριαρχίας στη Μέση Ανατολή, καθώς επιδιώκει να κυριαρχήσει σε ολόκληρη την περιοχή. Η Ελλάδα με αμηχανία και φόβο, απλά «τρέχει» πίσω από τις εξελίξεις.
Η ανακοίνωση του Τούρκου υπουργού Μεταφορών, Αμπντουλκαντίρ Ουράλογλου, για την επικείμενη σύναψη τουρκοσυριακού μνημονίου για κοινή ΑΟΖ, «έπιασε στον ύπνο» την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δηλώνει ότι «βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την Κύπρο και άλλες χώρες της ΕΕ για την αποτροπή του».
Τα σχέδια του Ερντογάν, πάντως, μετά την πτώση Άσαντ, για τη δημιουργία ενός μνημονίου στα πρότυπα του τουρκολιβυκού, εμπλέκοντας και το ψευδοκράτος, ήταν αρκετά ξεκάθαρα. Η Αθήνα, την ίδια ώρα, παρέμεινε απαθής και άφησε ανεκμετάλλευτο τον χρόνο που μεσολάβησε. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, από το Μαξίμου σκέφτονται σοβαρά την μετάθεση της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα τον Φεβρουάριο, από τον επόμενο μήνα που είναι προγραμματισμένη.
Το ζήτημα της ΑΟΖ με την Συρία, όμως, αφορά ένα μεγαλύτερο πλάνο του Ερντογάν, ο οποίος στοχεύει να θέσει την Τουρκία ως υπερδύναμη στην περιοχή, τόσο για να μειώσει την κυριαρχία του Ισραήλ, όσο και για να περιορίσει την Ελλάδα και να την κάνει να παραχωρήσει ορισμένα εκ των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Με την ΑΟΖ, επίσης, η Τουρκία θέλει να περάσει την αυθαίρετη θεωρία της ότι τα νησιά δεν έχουν δικαίωμα σε θαλάσσιες ζώνες. Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε ότι σε σχετικούς χάρτες, η Κύπρος είναι άφαντη. Κάτι αντίστοιχο επιχειρείται να γίνει, μάλιστα, με το Καστελόριζο και άλλα νησιά.
Τουρκοσυριακό σαν…τουρκολιβυκό μνημόνιο
Αντίστοιχα με σήμερα, που η Ελλάδα παρακολουθεί σαν απλός θεατής όσα συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή, έτσι και με το περιβόητο τουρκολιβυκό μνημόνιο, κανένας από την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έπραξε αναλόγως, παρά μόνο φρόντισαν να απελάσουν τον πρέσβη της Λιβύης και όχι της Τουρκίας.
Ταυτόχρονα, το ζήτημα έχει και άλλες διαστάσεις. Στην περιοχή εμπλέκονται και άλλες, μεγαλύτερες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η ΕΕ, οι οποίες είναι και σύμμαχοι μας. Όταν βλέπουν, όμως, την Ελλάδα να μην αντιδρά ώστε να αποτρέψει τις δυσάρεστες για την ίδια καταστάσεις, τότε δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο, παρά μόνο να εκφράσουν την συμπάθεια τους και να δηλώσουν σε αυστηρό τόνο πως το τουρκολιβυκό και τώρα το τουρκοσυριακό μνημόνιο είναι παράνομα.
Προετοιμασία για…λύπηση
Είναι γεγονός πως σ’ ένα κανονικό κράτος θα υπήρχε η κατάλληλη προετοιμασία για οποιαδήποτε τροπή των εξελίξεων μετά την πτώση Άσαντ. Θα υπήρχαν συγκεκριμένα, έτοιμα σχέδια αποτροπής τέτοιων πιθανών, δυσάρεστων καταστάσεων. Για άλλη μια φορά, όμως, η Ελλάδα παραπέμπει το θέμα στις Βρυξέλλες, οι οποίες όχι μόνο δεν έπραξαν τίποτα για να αποτρέψουν την υπογραφή τότε του τουρκολιβυκού μνημονίου, αλλά και τώρα δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
Είναι πραγματικά λυπηρό η χώρα μας να περιμένει από την ΕΕ, αλλά και από την Ουάσιγκτον να βοηθήσουν και να λύσουν όλα τα πιθανά προβλήματα. Κανονικά θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένη, να σχεδιάζει μόνη της το μέλλον της, χωρίς να περιμένει από τους συμμάχους να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα».
Όλα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα πως η Ελλάδα δεν λειτουργεί ως κανονικό κράτος, αφού δεν υπάρχει καμία στρατηγική πρόβλεψη, ούτε παρακολουθούνται σωστά τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε μία τόσο «καυτή» περιοχή όσο αυτή που βρισκόμαστε.
