Η επίσκεψη του Γάλλου Υπουργού Άμυνας, Σεμπαστιάν Λεκορνί, στην Αθήνα αποδείχθηκε άκρως σημαντική για τη γαλλική πολεμική βιομηχανία. Ο Νίκος Δένδιας υπέγραψε με τον Γάλλο ομόλογό του σύμβαση για την προμήθεια 16 νέων πυραύλων Exocet, κόστους 33 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα πιο σημαντική όμως ήταν η δήλωση Δένδια ότι θα εισηγηθεί στο ΚΥΣΕΑ την αγορά τέταρτης φρεγάτας Belhara. Το κόστος μιας Belhara, που ανέρχεται στο 1 δισ. ευρώ, είναι αρκετό προκειμένου να στηθεί ξέφρενο πάρτι στα γαλλικά ναυπηγεία.
Η δήλωση Δένδια προκάλεσε την σφοδρή αντίδραση του Τομεάρχη Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Συμεών Κεδίκογλου, ο οποίος ανέφερε πως κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας για τον προγραμματισμό του Υπουργείου πριν λίγες μέρες δεν έγινε θεσμικά αναφορά για τέταρτη φρεγάτα Belharra. Ανάλογη δήλωση έκανε και η βουλευτής της Νέας Αριστεράς, Σία Αναγνωστοπούλου:
«Μόλις προχθές στην Επιτροπή εξοπλιστικών της Βουλής μας παρουσιάστηκε το 12ετές μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εξοπλιστικών κόστους 28 δισ. ευρώ από τον κ. Δένδια. Για 4η Μπελαρά δεν ειπώθηκε λέξη! […] Όταν λέμε ότι ψωνίζουν από ράφια του σούπερ μάρκετ, χωρίς καμιά σκέψη για τα χρήματα που ΠΕΡΙΚΟΠΤΟΝΤΑΙ από άλλες σημαντικές δαπάνες (υγεία, παιδεία, μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ΑΜΕΑ κλπ) αυτό εννοούμε».
Η συχνή προμήθεια πανάκριβων οπλικών συστημάτων αποτελεί ένα επικοινωνιακό «χαρτί», το οποίο η κυβέρνηση χρησιμοποιεί για λόγους επίδειξης, κάτι το οποίο βρίσκει σύμφωνους τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Ιδίως η προμήθεια γαλλικών όπλων παρουσιάζεται ως εφαλτήριο γαλλικών στρατιωτικών παρεμβάσεων υπέρ της Ελλάδας στις αντιπαραθέσεις της με την Τουρκία.
Το τελευταίο διάστημα, το πέρασμα του αεροπλανοφόρου Σαρλ ντε Γκολ από την Ελλάδα παρουσιάστηκε ως ένα είδος πίεσης προς την Τουρκία για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ. Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία παρανόμως εμποδίζει τις έρευνες για τον πόντιση του καλωδίου νοτίως της Κάσου. Η υποτιθέμενη γαλλική παρέμβαση δεν πτόησε το τουρκικό ΥΠΕΞ να κάνει στις 10 Απριλίου την τελεσιγραφικού τύπου δήλωση ότι «η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτρέψει την πόντιση του καλωδίου».
Είναι δεδομένο βέβαια πως οι δηλώσεις του Λεκορνί μετά τις συναντήσεις του με Δένδια και Μητσοτάκη δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως αποφασιστική κίνηση της Γαλλίας προς την Τουρκία. Ο Γάλλος Υπουργός Άμυνας περιορίστηκε να πει ότι «το ζήτημα της θαλάσσιας άμυνας είναι ο θεμέλιος λίθος των ελληνογαλλικών συζητήσεων.
Την ώρα που ο Νίκος Δένδιας ανακοίνωνε τις νέες αγορές γαλλικών οπλικών συστημάτων, ο Παύλος Μαρινάκης στο μπρίφινγκ επιβεβαίωνε εμμέσως την απροθυμία των Γάλλων να παρέμβουν για το καλώδιο. Συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι η επίσκεψη Λεκορνί «δεν έχει κάποια σχέση με το καλώδιο» καθώς και ότι «είναι διαφορετική η ατζέντα της συνάντησης μεταξύ του πρωθυπουργού και του Γάλλου υπουργού Άμυνας, αντιστοίχως και του Γάλλου υπουργού Άμυνας με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας, τον κύριο Δένδια». Επιπλέον, ο Παύλος Μαρινάκης παρέπεμψε εκ νέου στις δηλώσεις Γεραπετρίτη στο Φόρουμ των Δελφών, σύμφωνα με τις οποίες η πόντιση του καλωδίου θα γίνει κάποια στιγμή σε ένα απροσδιόριστο μέλλον.
Είναι πολύ μεγάλη η διαφορά αυτών των δηλώσεων με τα δημοσιεύματα που διέρρεαν οι κυβερνητικοί κύκλοι περί της γαλλικής στρατιωτικής παρουσίας που θα ανέτρεπε το παιχνίδι νοτίως της Κάσου. Στην πραγματικότητα, ούτε η Γαλλία, ούτε οι ΗΠΑ αλλά ούτε και το Ισραήλ θα ρισκάρουν τη σχέση τους με την Τουρκία για ένα ηλεκτρικού καλωδίου.
Είναι γεγονός πως η πόντιση ενός καλωδίου δεν θα αποτελούσε θέμα πριν μερικά χρόνια. Αποτελεί όμως επίσης γεγονός το ότι οποιαδήποτε ελληνικλη κυβέρνηση θα έδινε τη δέουσα σημασία στις κινήσεις της Άγκυρας, προτού να πράξει. Το ερώτημα που προκύπτει, αν ληφθούν υπόψιν τα παραπάνω είναι γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να προβεί σε πομπώδεις δηλώσεις γύρω από αυτό το θέμα. Οι δηλώσεις αυτές που τώρα μαζεύονται, δημιουργούν την αίσθηση της ελληνικής υποχώρησης για ένα ζήτημα που επί της ουσίας πιο πολύ αφορά το Ισραήλ παρά την Ελλάδα κι επομένως, είναι φυσιολογικό να υπάρχει η σκέψη πως προκειμένου να «βγουν τα σπασμένα» για το φιάσκο με το καλώδιο, γίνεται επικοινωνιακό παιχνίδι με τους εξοπλισμούς.
