Κρίση εντάσεων περνάει το «πράσινο» στρατόπεδο, όπου πρωτίστως διέρρευσε ότι αν χρειαστεί θα υπάρξουν διαγραφές, ενώ στη συνέχεια ήρθε η ξέφρενη δημοσκοπική άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας και ο ανταγωνισμός για τη δεύτερη θέση, που μέχρι πρόσφατα στο ΠΑΣΟΚ την είχαν δεδομένη. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αποχωρήσεις στελεχών (π.χ. Σωκράτης Ξυνίδης), οδήγησαν στον «αποπροσανατολισμό» του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εσωκομματικής έντασης που επικρατεί εντός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι η διαμάχη που σημειώθηκε ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και την Ευαγγελία Λιακούλη, στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος.
Η αμφισβήτηση της συνυπογραφής με το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου της πρότασης μομφής εκφράζεται πλέον ανοιχτά από βουλευτές και στελέχη ενώ η χρήση του επιθέτου «τοξική» σε ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ από την πρώην Υπουργό και μέλος της ΚΠΕ, κ. Μπατζελή, ήταν μια άσχημη έκπληξη στους συντρόφους της.
Κανείς δεν αμφισβητεί ευθέως και ανοιχτά τον Νίκο Ανδρουλάκη, για τον οποίο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, λέει ότι «είναι ηγέτης μακράς πνοής». Ωστόσο, οι ψίθυροι που θέλουν τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και το επιτελείο του υπεύθυνους για την πτωτική πορεία του κόμματος, ολοένα και πληθαίνουν.
Άλλος πιστεύει ότι δεν ασκεί όσο ριζοσπαστική αντιπολίτευση θα έπρεπε, άλλος το ακριβώς αντίθετο, ότι είναι υπερβολικά συγκρουσιακός με την κυβέρνηση. Άλλος πιστεύει ότι δεν είναι καλή επιρροή στην ηγεσία η κ. Διαμαντοπούλου, άλλος θα την ήθελε ακόμη περισσότερο ενεργή. Αρκετοί διαμαρτύρονται για αποκλεισμούς και αδρανοποίηση των κομματικών οργάνων. Η «χρυσή τομή» ωστόσο είναι μία – κάτι πάει λάθος στο ΠΑΣΟΚ.
Η Χαριλάου έχει θέσει ως εκλογικό στόχο την πρώτη θέση και αναμένεται να πορευτεί αυτόνομα ως και τις κάλπες. Και το βράδυ των εκλογών, που ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κριθεί βάση του αποτελέσματος, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι δεν θα ήθελαν να έχει τον «άσσο» ότι τον υπονόμευσαν στο μανίκι του. Για αυτό και οι όποιες κινήσεις είναι προσεκτικές και μεθοδικές. Ήδη προετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα, ενώ αναλύουν και συγκεντρώνουν επιχειρήματα προκειμένου να αποδομήσουν τη στρατηγική που ακολουθεί η Χαριλάου Τρικούπη. Το επιχείρημα των συνεργατών του κ. Ανδρουλάκη, ότι στο Μέγαρο Μαξίμου τον έχει στοχοποιηθεί γιατί τον φοβούνται ως αντίπαλο και προτιμούν την Ζωή Κωνσταντοπούλου διατυπώνεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση, δίχως ωστόσο να πείθει περισσότερο από πριν.
Το σίγουρο είναι πως ο Νίκος Ανδρουλάκης, επιστρέφοντας από τη Νέα Υόρκη θα βρει το κόμμα σε χειρότερη κατάσταση από ότι το είχε αφήσει πριν αποχωρήσει για τις ΗΠΑ.
