Όπως ήταν αναμενόμενο, άσχημο παραμένει το κλίμα στο ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των στρατοπέδων Κουμουνδούρου και Κασσελάκη. Τελευταία αφορμή είναι τα όσα υπαινίσσονται πως έγιναν οι υποστηρικτές του έκπτωτου Προέδρου, στο πλαίσιο του προ ολίγων ημερών Συνεδρίου και οδήγησαν το κόμμα σε άλλη μια διάσπαση. Αφού η πλευρά του Κασσελάκη και των οπαδών του κατήγγειλαν αποκλεισμούς, σοβαρές παρατυπίες και υφαρπαγή της Δημοκρατίας, σήμερα πηγές από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δίνουν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα.
Στις κατηγορίες για πραξικόπημα απαντούν πως «το σύνολο των συνέδρων που αναδείχθηκαν από τις εκλογές στις Οργανώσεις Μελών ήταν 4.262. Στις εκλογές συμμετείχαν περισσότερα από 43.000 μέλη. Στις ψηφοφορίες του Συνεδρίου συμμετείχαν 3.072 σύνεδροι και οι 2.784 υπερψήφισαν την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής. Συνεπώς, το 65,3% των συνέδρων και το 90,6% όσων συμμετείχαν, υπερψήφισαν την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής. Να σημειώσουμε ότι και το υπόλοιπο 34,7% που δεν συμμετείχε είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος σύνεδροι που πιθανόν υποστήριζαν τον έκπτωτο Πρόεδρο, αλλά σίγουρα όχι το σύνολο».
Επιπροσθέτως αρνούνται τα περί καθυστέρησης στην ανακοίνωση των συνέδρων, επισημαίνοντας ότι «ποτέ και σε κανένα Συνέδριο δεν ανακοινώνονταν ονόματα ή ακριβής αριθμός συνέδρων μέχρι -τις περισσότερες φορές- την πρώτη ημέρα του Συνεδρίου, για τον απλό λόγο ότι πρέπει πρώτα να πιστοποιηθούν οι σύνεδροι, να ελεγχθούν ενστάσεις κλπ».
Έπειτα, σχετικά με την κριτική περί αποκλεισμού απάντησαν πως «η τελική πιστοποίηση γίνεται πάντα από ειδική επιτροπή της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν τηρούνται κανόνες της ανάδειξης συνέδρων (όπως πχ η ποσόστωση φύλου, ο αριθμός των εκλεγμένων συνέδρων σε σχέση με τον αριθμό μελών ή ψηφισάντων κ.ο.κ), ή διότι υπάρχουν ενστάσεις από άλλα μέλη είτε για τα πρόσωπα είτε για τη διαδικασία εκλογής κλπ. Παρόμοιες διαδικασίες προβλέπονται σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα στην Ελλάδα και διεθνώς».
Η πλευρά της Κουμουνδούρου ωστόσο παραδέχεται πως υπήρξαν περισσότερες ενστάσεις και ακυρώθηκαν περισσότεροι σύνεδροι, κατηγορούν όμως την πλευρά Κασσελάκη ότι «επιχείρησε, σε πανελλαδική κλίμακα, να “γεννήσει” συνέδρους, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αντιστρέψει μια καθαρή εναντίον του πλειοψηφία ή να προκαλέσει την ακύρωση συνέδρων και κατόπιν να μιλά για “πραξικόπημα”, όπως και έκανε».
Σημειώνουν δε πως «Οι ανακοινώσεις του έκπτωτου Προέδρου, το βράδυ των εκλογών, με “αποτελέσματα” τύπου Τσαουσέσκου (πχ “Πέλλα 78-0”) είναι ενδεικτικές της νοοτροπίας. Όσοι βιάζονται να προεξοφλήσουν την εξίσωση “ακύρωση συνέδρων ίσον πραξικοπηματικός αποκλεισμός”, θα μας επιτρέψουν α) να συνεχίσουμε να προφυλάσσουμε τον μόνο δημοκρατικό τρόπο οργάνωσης Συνεδρίου που υπάρχει με την τήρηση κανόνων, και β) να επισημάνουμε ότι δεν επιδείχθηκε η αντίστοιχη δημοκρατική ευαισθησία στις συγκεκριμένες καταγγελίες μελών για την επιχείρηση της πλευράς του πρώην Προέδρου να αλλοιωθεί εντελώς αντιδημοκρατικά η εκλογή συνέδρων σε αρκετές Οργανώσεις Μελών» σημειώνουν.
Επίσης, πηγές από το κόμμα αναφέρουν πως ο αριθμός των συνέδρων που ακυρώθηκε είναι μικρός σε σχέση με τους συνέδρους της καθαρής πλειοψηφίας, εκτιμώντας πως τα αριθμητικά δεδομένα ήταν τέτοια που δεν θα επηρέαζαν την ψηφοφορία σε ποσοστό πιο μεγάλο από 2%.
«Με άλλα λόγια, το Συνέδριο ανέδειξε μια καθαρή, συντριπτική πλειοψηφία, και ένα αποτέλεσμα που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση για την πραγματική βούληση της πλειοψηφίας. Αν αυτό στενοχωρεί όσους επιθυμούσαν να επιβάλλουν με το ζόρι στο κόμμα μας την παραμονή ενός Προέδρου ή την έγκριση μιας υποψηφιότητας που η μεγάλη πλειοψηφία των μελών δεν ήθελαν, λυπούμαστε. Αυτό επισημαίνεται ιδιαίτερα για όσους τονίζουν ότι “τα κόμματα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, είναι ιδιοκτησία μόνο των μελών τους”» υπογραμμίζουν με νόημα.
Ωστόσο, η Κουμουνδούρου παραδέχεται πως ο χώρος ήταν ακατάλληλος, παρόλα αυτά δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική ούτως ώστε το συνέδριο να μην οδηγηθεί σε αναβολή.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως «η δε υβριδική μορφή του συνεδρίου επιλέχτηκε για οικονομικούς λόγους, όπως και πέρυσι στην ανακήρυξη των υποψηφίων προέδρων στο Διαρκές. Πρέπει να τονιστεί, όμως, ότι δεν προτάθηκε από την πλευρά του πρώην Προέδρου ούτε άλλος χώρος ούτε άλλη ημερομηνία, διότι το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το πώς θα χρεωθεί η πλειοψηφία κάθε πρόβλημα που θα εμφανιζόταν, ως “σκόπιμη μεθόδευση”. Είναι επίσης αλήθεια, ότι ο κόσμος ταλαιπωρήθηκε πολύ. Όλος ο κόσμος, ανεξάρτητα από το αν υποστήριζε ή όχι τον έκπτωτο πρόεδρο. Η μεγάλη πλειοψηφία, όμως, περίμενε υπομονετικά μέχρι αργά για να εισέλθει και να λάβει την κάρτα συνέδρου. Ενώ άλλοι, φώναζαν, προπηλάκιζαν, χτυπούσαν και τελικά αποχώρησαν με εντολή του πρώην Προέδρου γιατί τάχα “δεν μπορούσαν να μπουν μέσα”».
Ύστερα, η Κουμουνδούρου δηλώνει πως δεν χρειάζεται κάποια τεράστια πολιτική πείρα ώστε να καταλάβει πως αν η πλευρά του έκπτωτου Προέδρου είχε την παραμικρή ελπίδα να βρίσκεται έστω κοντά σε ισορροπία συσχετισμών ώστε να καταγγέλλει κατόπιν «αποκλεισμούς συνέδρων» κλπ, θα είχε συμμετάσχει στο Συνέδριο.
Τέλος, αφήνει αιχμές για την γραμμή που, όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσει το νέο κόμμα Κασσελάκη, το οποίο πολύ πριν ξεκινήσουν καν οι διαδικασίες των εκλογών για την ανάδειξη συνέδρων έκανε λόγο για πραξικόπημα, κουκούλες, χούντα, αποκλεισμούς, μεθοδεύσεις κλπ.
